| เลขที่หนังสือ | : 0702/3580 |
| วันที่ | : 29 พฤษภาคม 2562 |
| เรื่อง | : ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย กรณีการจ่ายเงินค่าซื้อสินค้าให้บริษัทต่างประเทศ |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 39 76 ทวิ,อนุสัญญาระหว่างประเทศไทยกับประเทศญี่ปุ่นฯ, มาตรา 3 แห่งพระราชกฤษฎีกา (ฉบับที่ 18) พ.ศ. 2505 |
| ข้อหารือ | หน่วยงาน ฯ หารือเกี่ยวกับภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายตามมาตรา 69 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร กรณีที่หน่วยงาน ฯ ทำสัญญา กับ Consortium ABC (Consortium) เพื่อให้ก่อสร้างระบบขนส่ง โดยมีข้อเท็จจริงสรุปได้ ดังนี้ 1.Consortium ประกอบด้วยบริษัทซึ่งตั้งขึ้นตามกฎหมายของประเทศญี่ปุ่น มิได้ประกอบกิจการในประเทศไทย และมิได้มีสถานประกอบการถาวรในประเทศไทย 3 บริษัท ดังต่อไปนี้ 1.1 บริษัท A 1.2 บริษัท B 1.3 บริษัท C 2.ตาม MOU ระหว่าง หน่วยงานฯ. กับ Consortium ซึ่งถือเป็นส่วนหนึ่งของสัญญา และตามคำชี้แจงของ หน่วยงานฯ. ในการประชุมร่วมกับกรมสรรพากรเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2562 หน่วยงานฯ. ได้แจ้งว่า สัญญาดังกล่าวซึ่งจัดทำในประเทศไทย มีสาระสำคัญ ดังนี้ 2.1หน้าที่งานและค่าตอบแทนของแต่ละบริษัทใน Consortium มีดังนี้ (ก)บริษัท A มีหน้าที่จัดหาและขายตู้รถไฟ คิดราคาเป็นเงินสกุลเยน (ข)บริษัท B มีหน้าที่จัดหาและขายอุปกรณ์พื้นรางวิ่ง ระบบไฟฟ้า ระบบควบคุมรถไฟและอาณัติสัญญาณ ระบบสื่อสาร ระบบตั๋วโดยสาร และเครื่องมือและวัสดุที่ใช้ในศูนย์ซ่อมบำรุง คิดราคาเป็นเงินสกุลเยน (ค)บริษัท C มีหน้าที่ก่อสร้าง ติดตั้ง และทดสอบระบบทั้งหมดในประเทศไทย คิดราคาเป็นเงินสกุลบาท 2.2 ในส่วนของบริษัท หน่วยงานฯ และบริษัท B บริษัททั้งสองตกลงจะจัดหา ส่งมอบและโอนกรรมสิทธิ์สินค้าตาม 2.1 (ก) และ (ข) ให้กับ ณ ท่าเรือในต่างประเทศ โดยหน่วยงานฯ จะเป็นผู้นำเข้าสินค้าภายใต้ชื่อของหน่วยงานฯ และจะชำระราคาให้กับบริษัททั้งสองโดยตรง 2.3 บริษัททั้งสามใน Consortium มิได้ร่วมกันทำงาน หรือร่วมทุน แรงงาน หรือร่วมกันในเทคโนโลยี และมิได้ร่วมกันในผลกำไรหรือขาดทุนตามสัญญาที่ทำกับ หน่วยงานฯ. แต่อย่างใด 3.หน่วยงานฯ. ได้หารือว่า เมื่อ จ่ายเงินค่าสินค้าให้กับบริษัท A และบริษัทฺ B หน่วยงานฯ. จะมีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายตามมาตรา 69 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร หรือไม่ อย่างไร |
| แนววินิจฉัย | 1.หากในการทำสัญญากับ หน่วยงานฯ. บริษัททั้งสามมิได้ร่วมกันทำงาน หรือร่วมทุน แรงงานหรือเทคโนโลยี โดยสัญญาที่ทำกับ หน่วยงานฯ. มีการแบ่งแยกงานและค่าตอบแทนของแต่ละบริษัท และบริษัททั้งสามมิได้ร่วมกันในผลกำไรหรือขาดทุนตามสัญญาที่ทำกับ หน่วยงานฯ. แต่อย่างใด การเข้าร่วมกันทำสัญญากับ หน่วยงานฯ ไม่เข้าลักษณะเป็น กิจการร่วมค้า ตามมาตรา 39 แห่งประมวลรัษฎากร และแต่ละบริษัทจึงมีหน้าที่ต้องเสียภาษีในนามของตนเอง 2.ในส่วนของบริษัท A และบริษัท B นั้น หากการขายสินค้าในส่วนของแต่ละบริษัทแยกต่างหากจากกัน และแยกจากงานในส่วนของบริษัท C ได้ชัดเจน โดย หน่วยงานฯ มุ่งที่จะซื้อสินค้าจากบริษัททั้งสองให้เสร็จสิ้นอย่างแท้จริง เนื่องจากเงินได้จากการขายสินค้า เข้าลักษณะเป็นกำไรจากธุรกิจ ดังนั้น แม้ว่าบริษัททั้งสองจะเข้ามาลงนามสัญญากับ หน่วยงานฯ. ในประเทศไทย ซึ่งถือเป็นการเข้ามาประกอบกิจการในประเทศไทยตามมาตรา 76 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากรก็ตาม แต่หากการขายสินค้าดังกล่าว มิได้กระทำโดยผ่านทางสถานประกอบการถาวรในประเทศไทย บริษัททั้งสองไม่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในประเทศไทยจากเงินได้จากการขายสินค้าดังกล่าว และ หน่วยงานฯ. ไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายตามมาตรา 69 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร แต่อย่างใด ทั้งนี้ ตามข้อ 7 วรรคหนึ่ง แห่งอนุสัญญาระหว่างประเทศไทยกับประเทศญี่ปุ่นเพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อน และการป้องกันการเลี่ยงการรัษฎากร ในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีเก็บจากเงินได้ และมาตรา 3 แห่งพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร (ฉบับที่ 18) พ.ศ. 2505 อนึ่ง หน่วยงานฯ. ควรตรวจสอบข้อเท็จจริงตามสัญญาและเอกสารหลักฐานที่เกี่ยวข้องด้วยว่า ได้มีการแยกงานและความรับผิดชอบของแต่ละบริษัทใน Consortium ถูกต้องและสอดคล้องกับข้อเท็จจริงข้างต้น หรือไม่ เพราะภาระภาษีอาจแตกต่างได้ตามข้อเท็จจริงที่มีการเปลี่ยนแปลง |
| เลขตู้ | : 82/40862 |
