• Home

  • Blog

  • ข้อหารือภาษีอากร

  • เลขที่หนังสือ กค 0702/6132ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีค่าเบี้ยเลี้ยงที่พนักงานได้รับเนื่องจากการปฏิบัติงานทั้งในและต่างประเทศ

เลขที่หนังสือ กค 0702/6132ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีค่าเบี้ยเลี้ยงที่พนักงานได้รับเนื่องจากการปฏิบัติงานทั้งในและต่างประเทศ

  • Home

  • Blog

  • ข้อหารือภาษีอากร

  • เลขที่หนังสือ กค 0702/6132ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีค่าเบี้ยเลี้ยงที่พนักงานได้รับเนื่องจากการปฏิบัติงานทั้งในและต่างประเทศ

เลขที่หนังสือ กค 0702/6132ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีค่าเบี้ยเลี้ยงที่พนักงานได้รับเนื่องจากการปฏิบัติงานทั้งในและต่างประเทศ

เลขที่หนังสือ : กค 0702/6132
วันที่ : 21 กันยายน 2560
เรื่อง : ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีค่าเบี้ยเลี้ยงที่พนักงานได้รับเนื่องจากการปฏิบัติงานทั้งในและต่างประเทศ
ข้อกฎหมาย : มาตรา 40 (1) และ 42 (1) แห่งประมวลรัษฎากร
ข้อหารือ

          1.นาย ก. เป็นพนักงานของบริษัท ข. (บริษัทฯ) ประกอบกิจการให้บริการหลังการขาย เครื่องจักรอุตสาหกรรม นาย ก. ต้องเดินทางไปให้บริการลูกค้า ทั้งในประเทศและต่างประเทศ นอกจากเงินเดือนที่ นาย ก. ได้รับเป็นประจำแล้ว บริษัทฯ ยังจ่ายเบี้ยเลี้ยงในการเดินทางไปปฏิบัติงาน ทั้งในประเทศ และต่างประเทศ รวมทั้งเงินพิเศษเดินทางต่างประเทศ ซึ่งคิดเป็นเปอร์เซ็นต์ตามที่บริษัทฯ ได้กำหนดไว้ชัดเจนบริษัทฯ มีความเข้าใจว่า ค่าเบี้ยเลี้ยงรายวันและเงินพิเศษทางต่างประเทศที่ นาย ก. ได้รับ จะต้องนำไปรวมคำนวณเป็นเงินได้พึงประเมินของ นาย ก.
          2. นาย ก จึงขอหารือว่าค่าเบี้ยเลี้ยงและเงินพิเศษเดินทางต่างประเทศที่ นาย ก ได้รับ ได้รับยกเว้นภาษีตามหลักเกณฑ์ของมาตรา 42 (1) แห่งประมวลรัษฎากรหรือไม่

แนววินิจฉัย           1. กรณีค่าเบี้ยเลี้ยงในการเดินทางไปปฏิบัติงาน ทั้งในประเทศและต่างประเทศจะได้รับยกเว้นไม่ต้องรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาตามมาตรา 42 (1) แห่งประมวลรัษฎากร ต้องเข้าลักษณะดังนี้
               1.1 ต้องเป็นค่าเบี้ยเลี้ยงซึ่งนาย ก. ได้จ่ายไปโดยสุจริตตามความจำเป็นเฉพาะในการที่จะต้องปฏิบัติตามหน้าที่ของท่าน โดยมีหลักฐานการจ่ายไปทั้งหมดในการนั้น
               1.2ในกรณีที่นาย ก. ได้รับค่าเบี้ยเลี้ยงในอัตราไม่เกินอัตราค่าเบี้ยเลี้ยงสูงสุดที่ทางราชการกำหนดจ่ายให้แก่ข้าราชการ ตามพระราชกฤษฎีกาค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปราชการ พ.ศ. 2526 ประกอบกับระเบียบกระทรวงการคลัง ว่าด้วยการเบิกค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปราชการ พ.ศ. 2550 ให้ถือว่าค่าเบี้ยเลี้ยงดังกล่าว เป็นค่าเบี้ยเลี้ยงซึ่งนาย ก. ได้จ่ายไป โดยสุจริตตามความจำเป็นเฉพาะในการที่ต้องปฏิบัติงานตามหน้าที่ของตน และได้จ่ายไปทั้งหมดในการนั้นโดยไม่ต้องมีหลักฐานการจ่ายเงินมาพิสูจน์
               1.3 ในกรณีที่นาย ก. ได้รับค่าเบี้ยเลี้ยงในอัตราเกินกว่าอัตราค่าเบี้ยเลี้ยงตาม 1.2 และไม่มีหลักฐานมาพิสูจน์ว่าได้จ่ายไปทั้งหมดในการนั้น ให้ถือว่าค่าเบี้ยเลี้ยงดังกล่าวเป็นค่าเบี้ยเลี้ยงซึ่งได้จ่ายไปโดยสุจริตตามความจำเป็นเฉพาะในส่วนที่ไม่เกินอัตราตาม 1.2
              1.4 การเดินทางไปปฏิบัติงานตามหน้าที่ ตามข้อ 1.1 1.2 และ 1.3 ต้องมีหลักฐานการได้รับอนุมัติให้เดินทางไปปฏิบัติงานนอกสำนักงานหรือนอกสถานที่จากนายจ้างหรือผู้จ่ายเงินได้ โดยต้องระบุลักษณะงานที่ทำและระยะเวลาในการปฏิบัติงานตามหน้าที่แล้วแต่กรณีด้วย
          2. กรณีเงินพิเศษเดินทางต่างประเทศซึ่ง นาย ก. ได้รับแยกจากค่าเบี้ยเลี้ยง ถือเป็นเงินได้ตามมาตรา 40 (1) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งไม่ได้รับยกเว้นตามมาตรา 42(2) แห่งประมวลรัษฎากร
เลขตู้ : 80/40482


ขอบคุณบทความจาก :: https://www.rd.go.th
 612
Visitor
Get started for free today. ทดลองใช้งาน

Create a website for free Online Stores