| เลขที่หนังสือ | : กค 0811/02290 |
| วันที่ | : 11 มีนาคม 2542 |
| เรื่อง | : ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการเรียกเก็บเงินประกันการใช้บริการโทรศัพท์ |
| ข้อกฎหมาย | : คำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.73/2541ฯ |
| ข้อหารือ | : บริษัทฯ ได้รับอนุญาตจากองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย ให้เป็นผู้ให้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ในระบบเซลลูล่าร์ 900 และ Digital GSM ซึ่งในการให้บริการดังกล่าว ลูกค้าผู้ใช้บริการจะต้องชำระค่าธรรมเนียมและค่าบริการต่าง ๆ ให้แก่บริษัทฯ ดังต่อไปนี้ 1. ค่าธรรมเนียมการขอใช้หมายเลข จำนวน 1,000 บาท เรียกเก็บเมื่อลูกค้าขอใช้บริการและไม่มีการจ่ายคืนให้ 2. เงินประกันการใช้บริการ จำนวน 3,000 บาท ซึ่งจะคืนให้แก่ผู้ใช้บริการเมื่อสิ้นสุดสัญญาการให้บริการ และผู้ใช้บริการไม่ติดค้างชำระหนี้ค่าบริการ 3. ค่าเช่าหมายเลข จำนวน 500 บาท ต่อเดือน 4. ค่าบริการการใช้โทรศัพท์ นาทีละ 3 บาท, 8 บาท, และ 12 บาท ตามเขตพื้นที่ที่ผู้ใช้บริการโทรออกไปถึงบริษัทฯ มีความเห็นว่า เงินประกันการใช้บริการที่บริษัทฯ ได้เรียกเก็บจากผู้ขอใช้บริการตามข้อ 2 ข้างต้น ไม่ควรนำมาถือเป็นเงินได้เพื่อคำนวณภาษีเงินได้นิติบุคคล และผู้ใช้บริการไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ในขณะจ่ายเงิน จึงขอทราบว่า ความเห็นของบริษัทฯ ถูกต้องหรือไม่ |
| แนววินิจฉัย | : กรณีตามข้อเท็จจริงข้างต้น เงินประกันการใช้บริการโทรศัพท์ที่บริษัทฯ เรียกเก็บหมายเลขละ 3,000 บาท และจะคืนให้ผู้ใช้บริการเมื่อสัญญาสิ้นสุดลงดังกล่าว ไม่ถือเป็นรายได้ที่เรียกเก็บในลักษณะเป็นเงินก้อนเพื่อตอบแทนการให้บริการตามข้อ 2 (1) (ก) แห่งคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.73/2541 เรื่อง การเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล และภาษีมูลค่าเพิ่ม สำหรับการเรียกเก็บเงินจ่ายล่วงหน้าเงินประกัน เงินมัดจำ หรือเงินจอง ลงวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2541 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.74/2541 ฯ ลงวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2541 ดังนั้น เงินประกันจำนวน3,000 บาท ข้างต้น จึงไม่ถือเป็นรายได้ในการเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลของบริษัทฯ ผู้ให้บริการ และบริษัทฯ ผู้จ่ายเงินประกันไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย แต่อย่างใด |
| เลขตู้ | : 62/27635 |
