รับจ้าง หรือ วิชาชีพอิสระ ตีความผิด ภาษีเปลี่ยน
ประเด็นปัญหาเกี่ยวกับภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่พบได้บ่อย คือ ความแตกต่างระหว่างเงินได้จากการรับทำงานให้ตามมาตรา 40 (2) แห่งประมวลรัษฎากร กับเงินได้จากการประกอบวิชาชีพอิสระตามมาตรา 40 (6) แห่งประมวลรัษฎากร(การประกอบโรคศิลปะ วิชากฎหมาย วิศวกรรม สถาปัตยกรรม การบัญชี และประณีตศิลปกรรม) จากการศึกษาค้นคว้าแนวคำวินิจฉัยของกรมสรรพากรและคำพิพากษาศาลฎีกาที่เกี่ยวข้องกับการแยกประเภทเงินได้จากการรับทำงานให้ (มาตรา 40 (2)) ออกจากเงินได้จากการประกอบวิชาชีพอิสระ (มาตรา40 (6)) ผู้เขียนพบว่าแนวทางในการวินิจฉัยนั้นแตกต่างกันออกไปสำหรับแต่ละวิชาชีพ ส่งผลให้ผู้ที่ประกอบอาชีพเดียวกันแต่มีภาระภาษีที่ไม่เหมือนกัน ซึ่งก่อให้เกิดการได้เปรียบเสียเปรียบระหว่างผู้ที่มีเงินได้ประเภทเดียวกัน และยังเป็นเหตุให้เกิดข้อพิพาทระหว่างกรมสรรพากรและผู้เสียภาษี หลายข้อพิพาทถูกนำขึ้นสู่ศาลภาษีอากรกลางและถึงศาลฎีกาบทความนี้จึงขอนำเสนอแนวทางให้ผู้ที่เกี่ยวข้องตลอดจนผู้ที่สนใจเรื่องภาษีอากรในการวินิจฉัยว่าเงินได้พึงประเมินที่ผู้เสียภาษีได้รับนั้น เป็นเงินได้พึงประเมินจากการรับทำงานให้ตามมาตรา 40 (2) หรือเป็นเงินได้พึงประเมินจากการประกอบวิชาชีพอิสระตามมาตรา 40 (6) แห่งประมวลรัษฎากร
