: บริษัท A ได้ขายสินค้าให้บริษัท B เป็นจำนวนเงิน 3xx,xxx บาท โดยบริษัท A ได้ติดตาม ทวงถาม แต่ยังไม่ได้รับชำระเงินค่าสินค้าดังกล่าว จึงได้ดำเนินการฟ้องบริษัท B (ลูกหนี้) เป็นจำเลย ในคดีแพ่ง และต่อมาศาลได้มีคำพิพากษาให้จำเลยชำระหนี้ตามจำนวนมูลหนี้ที่ฟ้องร้อง พร้อมดอกเบี้ยให้ บริษัท A จึงหารือว่า บริษัท A สามารถจำหน่ายหนี้สูญ ได้หรือไม่
แนววินิจฉัย
: หากหนี้ของลูกหนี้บริษัท A แต่ละรายมีจำนวนไม่เกิน 2,000,000 บาท และเป็นหนี้ที่ เกิดจากการประกอบกิจการหรือเนื่องจากการประกอบกิจการและไม่ขาดอายุความ เมื่อบริษัท A ได้ดำเนินการฟ้องลูกหนี้ในคดีแพ่งโดยศาลได้มีคำสั่งรับคำฟ้องนั้นแล้ว และกรรมการของบริษัท A มีคำสั่งอนุมัติให้จำหน่ายหนี้ดังกล่าวเป็นหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้ภายในสามสิบวันนับแต่วันสิ้นรอบระยะเวลาบัญชีนั้น หากหนี้ดังกล่าวเป็นหนี้ที่บริษัทฯ ได้นำมารวมคำนวณกำไรสุทธิแล้ว บริษัท A มีสิทธิจำหน่ายหนี้สูญ ในรอบระยะเวลาบัญชีที่ศาลได้มีคำสั่งรับคำฟ้องได้ ตามข้อ 5 และข้อ 7 แห่งกฎกระทรวง ฉบับที่ 186 (พ.ศ. 2534) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการจำหน่ายหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้ ต่อมาหากบริษัท A ได้รับชำระหนี้จากลูกหนี้ที่ได้จำหน่ายหนี้สูญไปแล้ว บริษัท A ต้องนำเงินที่ได้รับชำระหนี้นั้นไปรวมคำนวณเป็นรายได้เพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในรอบระยะเวลาที่ได้รับชำระหนี้
Necessary cookies are required to help a website usable by enabling core functions and access to secure areas of the website. The website cannot be function properly without these cookies and they are enabled by default and cannot be disabled.
Analytics cookies help website to understand how visitors interact through the website. These cookies help to improve user experiences by collecting and reporting information.
Marketing cookies are used to track visitors across websites to display relevant advertisements for the individual user and thereby more valuable for publishers and third party advertisers.
