| เลขที่หนังสือ | : กค 0702/พ./2235 |
| วันที่ | : 12 พฤษภาคม 2551 |
| เรื่อง | : ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีอัตราภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับการส่งออกบริการ |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 80/1(2) แห่งประมวลรัษฎากร |
| ข้อหารือ | บริษัทฯ ประกอบกิจการผลิตและส่งออกซอฟต์แวร์ประยุกต์ไบโอเมตริกส์ บริษัทฯ ได้รับความช่วยทางการเงินจากบริษัท (ญี่ปุ่น) ในรูปของการกู้ยืมเพื่อนำมาใช้ทำการวิจัยและทดลองผลิตซอฟต์แวร์ โดยได้โอนเงินผ่านธนาคารมาให้บริษัทฯ และบริษัทฯ ได้บันทึกบัญชีบริษัท (ญี่ปุ่น) เป็นเจ้าหนี้เงินกู้ เมื่อบริษัทฯ ทำการค้นคว้าซอฟต์แวร์สำเร็จและนำมาใช้งานได้จริง บริษัทฯ จะส่งซอฟต์แวร์ไปให้บริษัท (ญี่ปุ่น) และเรียกเก็บเงินค่าซอฟต์แวร์พร้อมทั้งภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามมาตรา 80/1(1) แห่งประมวลรัษฎากร โดยถือว่า เป็นการขายสินค้าประเภทไม่มีรูปร่าง และบริษัท (ญี่ปุ่น) จะชำระเงินค่าซอฟต์แวร์ดังกล่าวด้วยวิธีให้บริษัทฯ ทำการหักเงินค่าซอฟต์แวร์ที่เรียกเก็บ ออกจากเงินกู้ยืมที่บริษัท (ญี่ปุ่น) ได้ให้บริษัทฯ กู้มาเพื่อทำการวิจัยค้นคว้า เจ้าหน้าที่ของสำนักงานสรรพากรพื้นที่กรุงเทพมหานคร 12 ได้แจ้งให้บริษัทฯ ทราบว่า การพัฒนาซอฟต์แวร์ตามที่บริษัทฯ ได้กระทำมิใช่เป็นการส่งออกสินค้า หากแต่เป็นการให้บริการในราชอาณาจักรและได้มีการใช้บริการในต่างประเทศ ซึ่งบริษัทฯ จะต้องมีหลักฐานแสดงการชำระราคาค่าบริการตามใบแจ้งหนี้ในนามของผู้ประกอบการจดทะเบียนมาแสดง บริษัทฯ จึงจะได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามมาตรา 80/1(2) แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับข้อ 3 ของประกาศ อธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 105) เรื่อง กำหนดประเภท หลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขกรณีการให้บริการที่กระทำในราชอาณาจักรและได้มีการใช้บริการนั้นในต่างประเทศ ตาม มาตรา 80/1(2) แห่งประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2543 บริษัทฯ จึงหารือว่า การชำระหนี้ด้วยวิธีการหักกลบลบหนี้โดยบริษัทฯ ไม่มีหลักฐานตามประกาศอธิบดีกรมสรรพากรฉบับดังกล่าวมาแสดง บริษัทฯ จะได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 หรือไม่ อย่างไร |
| แนววินิจฉัย | 1. หากบริษัทฯ ไม่มีการพัฒนาและผลิตระบบซอฟต์แวร์ขายเป็นการทั่วไป การที่บริษัทฯ รับจ้าง บริษัท (ญี่ปุ่น) พัฒนาและผลิตระบบซอฟต์แวร์ ตามข้อกำหนดของบริษัท (ญี่ปุ่น) และลิขสิทธิ์ในระบบซอฟต์แวร์ดังกล่าว เป็นของบริษัท (ญี่ปุ่น) เข้าลักษณะเป็นการรับจ้างทำของ ซึ่งเป็นบริการตามมาตรา 77/1 (10) แห่งประมวลรัษฎากร ฉะนั้น หากบริษัทฯ พิสูจน์ได้ว่า บริษัทฯ ส่งผลของการให้บริการนั้นไปใช้ในต่างประเทศทั้งหมด และบริษัทฯ มีหลักฐานแสดงการชำระราคาค่าบริการตามใบแจ้งหนี้ในนามของ ผู้ประกอบการจดทะเบียน เช่น หลักฐานการเปิด L/C (Letter of Credit) หลักฐานการจัดทำ T/T (Telex Transfer) หรือ T/P (Term of Payment) เอกสารใบเสร็จรับเงิน หลักฐานการรับชำระเงินตาม L/C (Letter of Credit) หรือ Bank Statement เอกสารที่ระบุว่า นำเงินเข้าบัญชีธนาคารโดยสมุดคู่ฝาก เอกสารการโอนเงินเข้าบัญชีธนาคารโดยมีสมุดคู่ฝาก หลักฐานการรับชำระเงินตามบัตรเครดิต การใช้ E-money หรือ E-cash บริษัทฯ จะได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามมาตรา 80/1(2) แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับประกาศอธิบดีกรมสรรพากรฉบับดังกล่าว 2. กรณีที่บริษัทฯ กู้เงินจากบริษัท (ญี่ปุ่น) นั้น หากพิสูจน์ได้ว่า สัญญากู้ดังกล่าวได้กระทำกันโดยสุจริต มิได้ทำขึ้นโดยมุ่งหมายที่จะให้เป็นการชำระเงินค่าจ้างล่วงหน้า บริษัทฯ ย่อมมีสิทธิหักกลบลบหนี้ตามสัญญากู้กับหนี้ตามสัญญารับจ้างทำของได้ ตามมาตรา 341 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ อย่างไรก็ดี หากปรากฏว่า ค่าบริการตามสัญญาจ้างต่ำกว่าราคาตลาด บริษัทฯ จะต้องนำผลต่างระหว่างอัตราดอกเบี้ยในท้องตลาดกับอัตราดอกเบี้ยตามสัญญากู้ดังกล่าว มารวมคำนวณเป็นค่าจ้างด้วย ตามมาตรา 65 ทวิ (4) แห่งประมวลรัษฎากร |
