บริษัทต่างประเทศอาจเข้ามาประกอบธุรกิจหรือมีเงินได้ในประเทศไทยในรูปแบบของการตั้งบริษัทลูกหรือบริษัทในเครือสาขา กิจการร่วมค้า ตัวแทนทางการค้า ผู้จัดจำหน่าย สำนักงานผู้แทนหรือสำนักงานภูมิภาคสำนักงานปฏิบัติการภูมิภาค หรือการทำสัญญาในรูปแบบต่างๆ การเข้ามาในแต่ละรูปแบบย่อมมีภาระภาษี ข้อเขียนนี้จะพิจารณาเฉพาะกรณีเข้ามาประกอบธุรกิจในรูปของสาขา (Branch)โดยมุ่งเฉพาะปัญหาที่ว่าหากมีการทำสัญญากับสำนักงานใหญ่ (Head office) ในต่างประเทศสาขาในประเทศไทยต้องนำเงินได้ที่สำนักงานใหญ่ได้รับมารวมคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในประเทศไทยหรือไม่?ก่อนอื่นต้องพิจารณาว่าสาขาถือเป็นนิติบุคคลหรือวิสาหกิจ (Enterprise) เดียวกับสำนักงานใหญ่หรือไม่?สาขาถือเป็นนิติบุคคลหรือวิสาหกิจเดียวกับสำนักงานใหญ่หรือไม่ย่อมแล้วแต่กฎหมายที่นำมาใช้บังคับถ้าเป็นการนำกฎหมายภายใน (DomesticLaw) มาใช้บังคับ สาขากับสำนักงานใหญ่ย่อมถือเป็นนิติบุคคลหรือวิสาหกิจเดียวกันตาม “หลักความเป็นวิสาหกิจเดียวกัน (Single EnterpriseApproach)”ตัวอย่างธนาคาร ฮ. เป็นนิติบุคคลซึ่งจัดตั้งขึ้นตามกฎหมายของประเทศบราซิล มีสำนักงานใหญ่อยู่ในประเทศดังกล่าว มีสาขาในประเทศไทย บริษัทป. ได้กู้เงินจากสำนักงานใหญ่ในประเทศบราซิลแต่ชำระดอกเบี้ยโดยขอให้สาขาประเทศไทยหักเงินจากบัญชีเงินฝากของบริษัท ป. ส่งไปให้สำนักงานใหญ่ในประเทศบราซิล ดังนี้ สาขาในประเทศไทยต้องนำดอกเบี้ยที่สำนักงานใหญ่ในประเทศบราซิลได้รับมาเป็นรายได้ของสาขาในประเทศไทยเพื่อคำนวณหากำไรสุทธิเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในประเทศไทย เพราะสำนักงานใหญ่ในประเทศบราซิลกับสาขาในประเทศไทยเป็นนิติบุคคลเดียวกัน และการที่สาขาในประเทศไทยส่งดอกเบี้ยออกไปให้สำนักงานใหญ่ในประเทศบราซิลย่อมถือเป็นการจำหน่ายเงินกำไรออกไปจากประเทศไทย ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลอีกร้อยละ 10 ตามประมวลรัษฎากร มาตรา 70 ทวิด้วย
