จำนวนเงินที่บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลได้จ่ายไปสำหรับกิจการไม่ว่าจะจ่ายไปในการประกอบกิจการเพื่อก่อให้เกิดรายได้โดยตรงเช่น ซื้อสินค้ามาขายหรือซื้อวัตถุดิบมาใช้ในการผลิตสินค้า หรือเกี่ยวกับด้านอื่นๆ ของกิจการเช่น รายจ่ายทางด้านบริหารจัดการ จำนวนเงินเหล่านี้เป็นรายจ่ายของกิจการนั้น ซึ่งอาจแบ่งได้เป็นรายจ่ายต้นทุนขายสินค้าหรือบริการ รายจ่ายอันมีลักษณะเป็นการลงทุน (รายจ่ายฝ่ายทุน) และรายจ่ายในการดำเนินงานรายจ่ายในการขายการบริหาร (โดยหลักทางบัญชีส่วนมาก คือ หลัก Matching Process (Revenue vs. Cost)รายจ่ายมีความสำคัญในการคำนวณกำไรสุทธิเพราะจะมีผลต่อกำไรหรือขาดทุนของกิจการภายใต้ข้อจำกัดของกฎหมายภาษีอากร ประมวลรัษฎากรจึงมีบทบัญญัติกำหนดเงื่อนไขเกี่ยวกับ รายจ่ายต้องห้ามมิให้นำไปหักในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลไว้หลายกรณีด้วยกัน ซึ่งมีผลให้รายจ่ายทางด้านบัญชีกับรายจ่ายทางด้านภาษีอากรบางกรณีจะแตกต่างกันกล่าวคือ รายจ่ายบางอย่างในการคำนวณกำไรสุทธิในทางภาษีอากรห้ามมิให้หักเป็นรายจ่ายแต่ทางด้านบัญชีไม่มีข้อห้ามการบันทึกเป็นรายจ่าย เช่น เงินบริจาคการกุศลสาธารณะตามมาตรา 65 ตรี (3) แห่งประมวลรัษฎากร กำหนดให้หักเป็นรายจ่ายได้ไม่เกินร้อยละ 2 ของกำไรสุทธิ แต่ในทางบัญชีไม่มีข้อห้ามในการหักเป็นรายจ่ายสำหรับเงินบริจาค เป็นต้นแต่ก็มีรายจ่ายประเภทหนึ่ง คือ กรณีที่สำนักงานใหญ่หรือสาขาอื่นของบริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายของต่างประเทศใดให้ความช่วยเหลือหรือให้บริการแก่สาขาที่ตั้งอยู่ในประเทศต่างๆ หลายแห่งรวมทั้งในประเทศไทยด้วย และได้เรียกเก็บค่าใช้จ่ายที่สำนักงานใหญ่หรือสาขาอื่นได้จ่ายไปเพื่อการดังกล่าวไปยังสาขาต่างๆ นั้น รายจ่ายที่สาขาในประเทศไทยได้จ่ายให้สำนักงานใหญ่หรือสาขาอื่นตามข้อเท็จจริงดังกล่าวจะถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลได้หรือไม่ โดยประมวลรัษฎากรบัญญัติไว้ในมาตรา65 ตรี (14)
